Buff! Que tres puntos máis ricos. O equipo atascouse. En defensa, en medio e en ataque. Tras pasados os primeiros dez minutos de contacto o Nel fíxose sorprendentemente co control do partido a base de empuxe e anticipación. Os locais non sairon relaxados, pero se veían superados nas accións individuais e quedaron desconcertados xa que ninguén esperaba tal guión. Só o seu desacerto e as accións defensivas de calidade en momentos chave permitían manter o 0-0 segundo ían transcurrindo os minutos. O gol estaba ao caer, ante un Beira que creara perigo nunha contra, con gran pase de Rubén Castro cara a esquerda a Álvaro (bravo!!) que regatea o porteiro pero acaba perdoando; e nunha xenerosa cesión de Roi R. a Álvaro que este marra e manda o pao, ainda que o árbitro invalidara a xogada de forma non moi clara. Seguía dominando o Nel ata que nunha xogada na defensa dos visitantes, Moki presiona ao defensa, que cede ao porteiro, a súa vez tamén presionado por Moki, desfaise do balón como pode e Álvaro aproveite o mal despexe. Inxustiza en Limiñón.
Nos minutos seguintes o Beira vai ter o segundo. Dous centros dende a dereita de Álvaro, en xogada con Moki e coa axuda de Nando, chegan ao pés de Raúl e Rubén Cambre que non marcan por pouco. Outra nun pase de Rubén Cambre a Álvaro que manda ao fondo da rede co xogo xa parado para sinalar unha falta (no canto de deixar seguir) que Roi R. disparou con perigo acabando en córner. E sucedeu o que tantas veces no fútbol. Un equipo está a dominar -o Nel-, non marca, o outro estírase 10 minutos e xusto aí é cando marca quen o merecía (ainda que esta vez o outro tamén marcou). E así sucedeu chegando o empate a 1 co que se chegaba ao descanso. E non era mal resultado para o Beira!
Na segunda muda o partido. O Nel vai xogar sen perigo, lonxe da portería de Miki. Boa defensa dos laranxas na segunda metade. Se cadra do máis destacado do equipo en todo o partido. Na segunda o Beiravista é o que crea as ocasións. Gaitas e Sergi puxeron moitas ganas no medio para iso. Entre elas, como non, un disparo ao pao de Gaitas ou Roi R. (creo; corríxanme) dende fora da área. Outra de Álvaro coa portería baleira de volea a fóra. E despois o árbitro coceu ao equipo a foras de xogo. A maioría ben pitados, provocados por un Álvaro mal posicionado que frenou algunhas acometidas do equipo, en concreto unha na que Moki quedaba só diante do porteiro (xogada que por certo tamén acabou dando no longueiro). Para matalo. Moki se lamentaba con comprensión cabaleirosa. Algúns mal pitados estragaron ocasións locais.
E depois de moito esperando, por fin debutou Mikel. E con bó pé. Cando o tempo comenzaba a facer tic-tac nas cabezas dos laranxas, un disparo seu converteuse nun extraordinario pase que só había que empurrar. 2-1! Os derradeiros minutos fixeronse algo longos ainda que o Nel non conseguiu crear verdadeiro perigo. O 3-1 chegou nun pase longo de Manolo no que o defensa rival se confiou e acabou perdendo ó esférico para que Álvaro levara o balón para a casa, no momento en que o árbitro pitou o final do partido.
Vai a haber que facer flash-back de xogo nos dous próximos compromisos.
Derby de Limiñón
Partido de lembranzas e esquecementos. Lembrarse de onde acabaron os dous equipos o ano pasado. Penúltimos, empatados a 25 puntos. E esquecer rápido iso, un para o outro, porque o que non o faga o sábado vai comer terra. 3º e 6º con só dous puntos de diferencia. Loitando polas plazas altas da clasificación. O IRC ven de perder o liderato no campo de Coiro (4-3). O Beiravista perdeu o seu último compromiso importante pero ven de gañar. Agora hai que recuperar o xogo, totalmente necesario, para dar outro zarpazo na parte máis alta da clasificación. O sábado, a guerra polo feudo. De quen é Limiñón?
Teñen que voltar as laranxas atómicas!!!
P1814%5B01%5D_31-10-09.JPG)
Entradas
Comentarios
